វិចិត្រសាល

ករណីសិក្សាស្តីពីការធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវហិរញ្ញវត្ថុសហគមន៏

ឃុំទំនប់រលកស្ថិតនៅត្រង់ឆ្នេរនៃឆកសមុទ្រកំពង់សោមក្នុងស្រុកស្ទឹងហាវ ប្រជាជនរស់នៅទីនោះភាគច្រើនមានជីវភាព​លំបាកដោយ៨០%ប្រករបរនេសាទនិងការលក់ដូរម្ហូបអាហារសមុទ្រ ហើយ២០%បម្រើការផ្នែកសេវាកម្មផ្សេងៗ។ ស្ថានភាពរស់នៅរបស់ពួកគេមិនជាល្អឡើយ ដោយនេសាទត្រីក្នុង​សមុទ្ររួមទាំងការលក់ដូរផលនេសាទតាមបែបប្រពៃណីមិនមានជំនាញនិងបច្ចេកទេសដែលឆ្លើយតបទៅ​តាម​ទីផ្សារ​ឡើយ។

ដើម្បីចូលរួមដោះ​ស្រាយនូវស្ថាភាព​បែបនេះ អង្គការមរតកបានផ្តួចផ្តើមគំនិតពិភាក្សាក្នុងចំណោមអ្នកភូមិដោយការ​ប្រើប្រាស់មូលនិធិបង្វិល(CRF)ក្នុងការអភិវឌ្ឍន៍សហគមន៍។ ដោយមានការ​គាំទ្រយ៉ាង​ពេញទំហឹងពីអ្នកភូមិក្នុងការ​បង្កើត​មូលនិធិបង្វិលនេះ ពួកគេបានជ្រើរើសគណៈកម្មការមួយមានសមាសភាព៥រូបហៅថាគណកម្មការគ្រប់គ្រង​មូលនិធិបង្វិលដើម្បីជួយអ្នក​ភូមិក្នុងការទទួល​បានប្រាក់កម្ចីសម្រាប់ធ្វើ​អោយការ​រកស៊ីរបស់ពួកគេប្រសើរឡើង ដោយអង្គការមរតកជួយផ្នែកបច្ចេកទេសក្នុងការកសាងសមត្ថភាពចាត់ចែងថវិកា ក្នុងការប្រើប្រាស់ប្រាក់កម្ចី រួមទាំងការកសាងនូវរចនាសម្ព័ន​ តួនាទី និងបទបញ្ញាតិផ្សេងៗ​ក្នុងការធ្វើអោយ​មូលនិធិបង្វិល(CRF)​នេះមាន​ប្រសិទ្ធភាព។

បច្ចុប្បន្ន សមាជិកនៃCRFមានសមត្ថភាពក្នុងការដំណើការមូលនិធិបង្វិលនេះបានយ៉ាងល្អ ដោយសមាជិក​ក្នុងសហគមន៍មានការរីករាយទទួលយកមូលនិធិក្នុងការប្រកបអាជីវកម្មខ្នាតតូច។

លោកស្រី ស៊ី អ៊ី ដែលជាអ្នកដឹកនាំនៃCRFមានប្រសាសន៍ថា  ៉​មុនពេលមានCRFអ្នកភូមិព្យាយាមខ្ចីលុយពី​គ្រឹះស្ថានម៉ាក្រូហិរញ្ញវត្ថុ​ ដោយតម្រូវអោយមានដាក់នូវប័ណ្ណកម្មសិទ្ធអចលនទ្រព្យផ្សេងៗ ហើយនេះវាពិបាក​ណាស់សម្រាប់អ្នកភូមិក្រីក្រ។ ចាប់តាំងពីCRFត្រូវបានបង្កើតឡើងអ្នកក្រីក្រក៍អាចទទួលបានប្រាក់កម្ចីពីCRF ដោយមិនបាច់មានប័ណ្ណបញ្ជាក់អំពីទ្រព្យសម្បត្តិ។  ៉​Tumnop Rolok community revolving fund members receive training from Morodok staff.

លោកស្រីបានសម្តែងអំពីអារម្មណ៍របស់លោកស្រីថា   ៉ខ្ញុំស្ទើតែមិនជឿខ្លួនឯងថា ខ្ញុំអាចដឹកនាំនិងចាត់ចែងហិរញ្ញវត្ថុ​នៃCRFមានប្រសិទ្ធភាពជាមួយក្រុមសហគ្រិនមួយចំនួន ឥឡូវខ្ញុំមានជំនាញនិងទទួលបានការបណ្តុះបណ្តាល​ភាពជាអ្នកដឹកនាំ ចាត់ចែង ការគ្រប់គ្រងប្រាក់កម្ចី និងជំនាញរកស៊ីពីអង្គការមរតក។ ខ្ញុំគិតថាCRFល្អក្នុងការជួយ​ប្រជាជនក្រីក្រនៅក្នុងសហគមន៍ខ្ញុំក្នុងការធ្វើអោយប្រសើរឡើងនូវស្ថានភាពសេដ្ឋកិច្ច ហើយខ្ញុំនឹងខិតខំព្យាយាម​អោយអស់ពីកំលាំងកាយចិត្តក្នុងការបន្តធ្វើការជាមួយCRFថែមទៀត។

ត្រឡប់ក្រោយ

ករណីសិក្សានៅសហគមន៏នេសាទច្រូយស្វាយ

យើងធ្វើដំណើរប្រមាណប្រហែល១៦៥គ.ម ពីទីក្រុងភ្នំពេញ តាមផ្លូវជាតិ​លេខ៤ រួចបត់ស្តាំមកផ្លូវជាតិ​លេខ៤៨ដោយធ្វើដំណើរ​ប្រហែល១៧គ.ម មកដល់ចំណុចប្រសព្វមួយហើយបត់ឆ្វេង តាមផ្លូវគ្រួសក្រហម​ទៅសហគមន៍នេសាទច្រូយស្វាយមួយ ជាទីកន្លែង​ដែលជាទីចាប់អារម្មណ៍សម្រាប់អ្នកទេសចរណ៍ជាតិនិង​​និង អន្តរជាតិពីព្រោះវាមានឆ្នេរដ៏ស្រស់ស្អាត លំអរដោយព្រៃកោងកាង សំបូរទៅដោយពូជសត្វសមុទ្រច្រើន​ប្រភេទ​ដូចជា៖ បង្គា ក្តាម ខ្យង និងត្រី។ នៅសហគមន៍នេសាទត្រីច្រូយស្វាយមានប្រជាជន​ប្រមាណ​២០០០​គ្រួសារ ហើយពួកគេភាគច្រើន ជាអ្នកនេសាទតូចតាច។

លោក គុណ ហុក ប្រធានសហគមន៍នេសាទ ច្រូយស្វាយនិយាយថា   ៉បច្ចុប្បន្ន ស្រី្តនៅសហគមន៍មានការរវល់ខ្លាំង​មែនទែនក្នុងការរកប្រាក់ចំណូលបន្ថែមតាមរយៈ សកម្មភាពលក់ដូរម្ហូបអាហារសមុទ្រ។ ខ្ញុំកត់សង្កេតឃើញថាមាន​ចំនួនអ្នកទេសចរណ៍មានការកើនឡើងគួរឲ្យ កត់សំគាល់មកដើរលេងនៅសហគមន៍យើង ដែលជាបច្ចៃនាំមាន​ការទិញផលិតផលរបស់សហគមន៍យើងមានការកើនឡើង រួមទាំងសេវាអេកូទេសចរណ៍ផ្សេងៗផងដែរ។​ ខ្ញុំសូម​ថ្លែងអំណរគុណដល់អង្គការមរតកសម្រាប់ការ សម្របសម្រួលនិងគាំទ្រក្នុងការពង្រឹងសហគមន៍នេសាទ ការបង្កើតអេកូទេសចរណ៍និងជាពិសេសជួយដល់ ការរកស៊ីលក់ដូរនិងទីផ្សាម្ហូបអាហារសមុទ្រ ដែលកាលពីមុនមាន​តែបុរសទេដែលចេះនេសាទត្រីដោយបង់សំណាញ់ រកចំណូលដោយការលក់ត្រីដែលទើបរកបានទៅឲ្យអ្នកលក់ដុំ​ដោយមិនកាត់ថ្លៃឡើយ។ សព្វថ្ងៃ សហគមន៍របស់ ខ្ញុំចេះលក់ដូរទាំងម្ហូបសមុទ្រស្រស់និងធ្វើជាផលិតផលផ្សេងៗ មិនសម្រាប់តែអ្នកទេសចរណ៍ប៉ុណ្នោះទេ ប៉ុន្តែថែមទាំង អ្នកលក់ដុំក៍មកទិញផលិតផលនៅភូមិរបស់យើងដែរ ហើយទទួលតម្លៃសមរម្យ។  ៉​លោកគុណ ហុក និយាយទៀតថាគម្រោងអេកូទេសចរណ៍ច្រូយស្វាយបានចូលរួមយ៉ាង​ខ្លាំងក្នុងការបង្កើនចំណូល​ដល់សហគមន៍របស់គាត់។

អ្នកមកទេសចរណ៍អាចមកដោយខ្លួនគេផ្ទាល់ ជាក្រុម  តាមរយៈក្រុមហ៊ុនផ្សេងៗ ឬតាមរយៈអង្គការនានា ដោយមក​ទស្សនាព្រៃកោងកាងដ៏ស្រស់ត្រកាលឆ្នេរសមុទ្រ ដ៏ស្រស់ស្អាត មកហែលទឹកលេង មកចាប់ក្តាមឬខ្យងហើយនិង​ស្ទូចត្រីផងដែរ ហើយឆ្នេរនៅជិតនិងកន្លែងស្នាក់នៅអ្នកទេសចរណ៍ អាចមើលឃើញព្រះអាទិត្យរះយ៉ាងស្រល់ស្អាតនៅ​ពេលព្រលឹម ព្រមទាំងមើលព្រះអាទិត្យលិចនៅពេលល្ងាចទៀតផង។ ពួកគេក៍អាចហៅអាហារពេលព្រឹក អាហារថ្ងៃត្រង់ និងអាហារពេលល្ងាចជាមួយម្ហូបខ្មែរដ៏ឆ្ងាញ់ពិសា​ររបស់សហគមន៍។

ការរៀបចំកម្មវិធីរបស់អង្គការមរតកគឺយោងទៅតាមការធ្វើការវាយតម្លៃជាមួយសហគមន៍ក្នុងស្រុក ដើម្បីធានា​ថាប្រតិបត្តិការគឺវាពិតជាឆ្លើយតបទៅនិងតម្រូវការជាក់លាក់ផ្សេងៗ ហើយកម្មវិធីនិងការខិតខំរបស់អង្គការមរតក​ដើម្បីធ្វើឲ្យប្រសើរឡើងដល់សហគ្រប់គ្រងចាត់ចែងធនធាននេសាទ និងបង្កើនកាលានុវឌ្ឍភាពក្នុងការធ្វើឲ្យប្រសើរ​ឡើងដល់ជីវភាពរស់នៅតាមរយៈការបង្កើនលទ្ធភាពទទួលបានជំនាញគ្រប់គ្រាន់ ដូចជាសេវាទីផ្សារនិង​ហិរញ្ញវត្ថុ​ជាដើម។

 

ត្រឡប់ក្រោយ

ករណីរឿង៖ ការស្តារភាពសុខសាន្តនៅភ្នំទ័ពជាងឡើងវិញ

ការស្តារសន្តិភាពនៅភ្នំទ័ពជាងឡើងវិញ

ភ្នំទ័ពជាងគឺជាកន្លែងស្ងប់ស្ងាត់មួយ អ្នកភូមិនៅមូលដ្ឋានបានថែរក្សាសហគមន៍ព្រៃឈើនៅម្ខាងនៃភ្នំនិងលក់​ទឹកឃ្មុំដែលបានមកពីសម្បុកឃ្មុំនៅក្នុងព្រៃ, ទឹកធ្លាក់បានទាកទាញជាតំបន់អេកូរទេសចរណ៍។

នៅក្នុងខែវិច្ឆិកា ឆ្នាំ២០១៦ សមាជិកនៃសហគមន៍ព្រៃឈើជាច្រើនមានការរវល់ ជាមួយ​ក្រុម​ទេសចរណ៍​យ៉ាង​ធំមួយដែលមិនធ្លាប់មានពីមុន ដែលមានចំនួន១២០នាក់ ដែលរៀបចំឡើងដោយក្រុមបោះជំរុំឈ្មោះ Camid Explorer។ អ្នកភូមិបានបែងចែកគណៈកម្មការផ្សេងៗដោយឡែកពីគ្នា ដោយគណៈកម្មការមួយទទួល​បន្ទុក​ផ្នែក​រដ្ឋបាល ហើយគណៈកម្មការមួយទី២ទទួលខុសត្រូវផ្នែកម្ហូបអាហារ គណៈកម្មការទី៣ទទួលបន្ទុកជា​តំណាង​អ្នកនាំភ្ញៀវ ដើម្បីពន្យល់ប្រាប់ភ្ញៀវអំពីភាពអាថកំបាំងរបស់ព្រៃឈើនិងការលូតលាស់របស់វា និង សត្វព្រៃ​​ផ្សេងៗ។​ ជាសំណាងគណៈកម្មការទទួលបន្ទុកការស្នាក់នៅមិនធ្លាប់ចាត់ចែងក្រុមទេសចរណ៍ធំៗមានពីមុនមក អ្នក​ទេសចរណ៍​នោះស្នាក់នៅក្នុងតង់ផ្សេងៗរបស់ពួកគេ។

អង្គការមរតកជួយអ្នកភូមិក្នុងការរៀបចំអេកូរទេសចរណ៍ ដោយមានការប្រជុំផ្សេងៗ សហការជាមួយអាជ្ញាធរដែនដី រួមទាំងការគាំទ្រផ្នែកបច្ចេកទេសផងដែរ។

បច្ចុប្បន្ន ភ្នំទ័ពជាងលែងជាកន្លែងស្ងាត់ជ្រងំទៀតហើយ។ កាលពីឆ្នាំ១៩៩៦តំបន់នេះជាតំបន់ដែល​ត្រួតត្រា​ដោយ​ពួកខ្មែរក្រហម។ បន្ទាប់ពីមានការទំលាក់អាវុធ ដោយមានការលើកលែងទោសពីរដ្ឋាភិបាល សហគមន៍បាន​​ប្រឈម​និងវិវាទថ្មីមួយទៀតគឺជាមួយក្រុមកាប់ឈើដែលប្រដាប់ដោយអាវុធ ជាមួយក្រុមហ៊ុនកាប់ឈើដែលចូល​មកកាប់​បំពានក្រៅតំបន់សប្បទានរបស់របស់ក្រុមហ៊ុន ជាមួយមេព្រៃដែលរោះរើខ្ទមរបស់អ្នកចំការជាច្រើននៅក្នុង​ព្រៃអភិរក្ស ហើយនិងជាមួយក្រុមហ៊ុនសាងសង់វារីអគ្គិសនីចិនដែលសាងសង់ផ្លូវកាត់ដីស្រែចំការរបស់សហគមន៍។

អង្គការAFSCដែលក្លាយមកជាអង្គការមរតក ជួយក្នុងការក្នុងការដោះស្រាយបញ្ហាដោយសន្តិវិធី តាមរយៈការពិភាក្សា និងសហប្រតិបត្តិការជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាននានា។ អង្គការAFSCបានណែនាំទៅដល់អ្នកភូមិឳ្យទទួលយក​នូវការ​គ្រប់គ្រង​ចាត់តែងធនធានធម្មជាតិនៅតាមសហគមន៍ និងបាបជួយអ្នកភូមិព្រះអង្គកែវ និងភូមិបាក់អង្រុតបង្កើតជា​សហគមន៍​ព្រៃឈើភ្នំទ័ពជាង។ អង្គការAFSCបានប្រគល់កម្មវិធីនោះមកឳ្យអង្គការមរតកនៅឆ្នាំ២០១១ ហើយភាព​ដូចគ្នា​ខ្លះៗនៃប្រក្រតីបានវិលទៅរកទៅតំបន់ដែលមានជម្លោះនោះ ការនេះជាលទ្ធភាពនៃការបើកចំហតំបន់ជា​សហគមន៍អេកូរទេសចរណ៍ស្រស់ស្អាត។ ​គម្រោងសហគមន៍អេកូរទេសចរណ៍របស់អ្នកភូមឥឡូវនេះ​មានគេហទំព័រ​របស់ខ្លួនហើយៈ www.cbet-ptc.org 

ត្រឡប់ក្រោយ

ករណីរឿង៖មាសសដែលបានមកពីសមុទ្រ

មាសសដែលបានមកពីសមុទ្រ

លោក នួន នឹម អាយុ៣២ឆ្នាំ និងប្រព័ន្ធរបស់គាត់ឈ្មោះ សន សាមិត្ត ប្រកបរបរចិញ្ចឹមជីវិតដោយការ​ផលិតអំបិល​នៅរដូវប្រាំង គាត់ទទួលបានជំនាញពីឪពុកម្តាយរបស់កាត់។ សកម្មភាពចំបងក្នុងការរកចំណូលសម្រាប់​គ្រួសារ​នៅរដូវភ្លៀងគឺប្រកបរបរនេសាទក្តាមនិងបង្គា។

ពី១ឆ្នាំទៅ១ឆ្នាំ ការផលិតអំបិលពឹងផ្អែកទៅលើអាកាសធាតុ។ នៅក្នុងឆ្នាំខ្លះរដូវប្រាំងវែងជាមួយអាកាសធាតុ​ក្តៅ​ខ្លាំង​បាន​ធ្វើឳ្យ លោក នួន នឹម មិនអាចផលិតអំបិលបានច្រើនឡើយ និងបានជួបការលំបាកយ៉ាងខ្លាំងជាច្រើន ដោយសារ​តែមិនមានប្រាក់គ្រប់គ្រាន់សម្រាប់ជួលកំលាំងពលកម្មក្នុងការសំអាតស្រែអំបិល។

បុគ្គលិករបស់អង្គការមរតកបានជួបជាមួយ លោក នឹម និងអ្នកភូមិជាច្រើន ដើម្បីជំរាបពួកគាត់អំពីលទ្ធភាព​ទទួល​បាន​ប្រាក់កម្ចី​ពីមូលនិធិនសហគមន៍(CRF)នៅក្នុងឃុំរបស់ពួកគេ។ លោក នឹមនិងអ្នកភូមិផ្សេងទៀត បានបង្កើតក្រុមដែល​ទទួលប្រយោជន៍ក្នុងបណ្តាញជំនួញខ្នាតតូចមួយចំនួន អាចឳ្យពួកគេមានលក្ខណៈសម្បត្តិទទួលបានកម្ចីពីCRF

លោក នឹម បានខ្ចីប្រាក់ពីCRFចំនួន១,៥០០,០០០រៀលប្រមាណជា៣៧៥ដុល្លារអាមេរិក ក្នុងការ​ពង្រីកផលិតផល​អំបិល។ បន្ទាប់មកការផលិតអំបិលបាន៣០តោន គាត់អាចរកកម្រៃបាន១២,០០០,០០០រៀល ល្មមអាច​ជួលកំលាំង​ពលកម្ម ប្រេងឥទ្ទនៈក្នុងការបូមទឹក និងការុងសម្រាប់ច្រកអំបិល។ គាត់បានសងប្រាក់កម្ចីនិងការប្រាក់ ព្រមទាំងសល់​ប្រាក់សម្រាប់ផ្គត់ផ្គង់ជីវភាពគ្រួសារទៀត។

បច្ចុប្នន្ន លោក នឹម មានបំណងដាក់ស្លាយីហោឳ្យបានត្រឹមត្រូវ ដើម្បីធ្វើឳ្យការលក់ដូរអំបិលរបស់គាត់ប្រសើរឡើង។ បន្ទាប់ពីការទទួលបានប្រាក់កម្ចី លោក នឹម ត្រូវបានគេជ្រើសរើសជាប្រធានបណ្តាញអ្នកលក់អំបិល គាត់និយាយថា​ការលក់ផលិតផលចំណេញល្មមអាចឳ្យកូនស្រីរបស់គាត់ទៅសាលា នឹងអាចជួយលើកកម្ពស់ជីវភាពបាន។

ត្រឡប់ក្រោយ

Background

Background

Ob1P1AFSC has been working partnership with the Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries since 1982. In the 1980s, AFSC worked in mainly in community development, animal health, irrigation and water supply, in Kompong Chhang and Pursat Provinces, as well as technical capacity building at the national level. By the mid-1990s much of this work was complete. Many project activities had become sustainable or could be transferred to larger organizations then beginning to work in Cambodia.

AFSC has been working partnership with the Ministry of Agriculture, Forestry and Fisheries since 1982. In the 1980s, AFSC worked in mainly in community development, animal health, irrigation and water supply, in Kompong Chhang and Pursat Provinces, as well as technical capacity building at the national level. By the mid-1990s much of this work was complete. Many project activities had become sustainable or could be transferred to larger organizations then beginning to work in Cambodia.

It is AFSC’s aim to focus on helping the poor to better provide for their livelihoods and assisting local authorities in areas that are not being served by another international organization. In 1997, following discussions with officials at the national level and in Koh Kong province, AFSC initiated the Integrated Sustainable Livelihoods Program in Sre Ambel and Kompong Seila districts. At that time, AFSC was the only international NGO with a project based there. Five years later, when the ISLP Strategic Plan was developed, the area continued to be underserved.

While the target districts were initially very isolated and difficult to access, they have undergone rapid change. Major demographic, political and infrastructure changes have significantly altered the socio-economic environment and the use of natural resources in the area. This had a major effect on local communities, who have always depended heavily on natural resources to survive. Main activities have traditionally been logging, collection of forest products, fishing, and basic agriculture.

The 1999 logging ban cut off an important source of income for poor local villagers. Those who remained were motivated to protect their remaining forest area. These communities faced a pressing need to find legal, sustainable ways to make ends meet. However, this transition requires a significant change in livelihood activity and resource use. In 2004, a new road was built linking the area with the Thai border, resulting in the arrival of new stakeholders [outside actors] and further changes to local market economy. Changing and often competing claims on land ownership and use have led to problems such as land speculation, illegal logging and conflict.

P1For fishing communities situated along Kompong Song Bay, significant pressure has come from illegal mechanised trawlers operating in shallow waters. The resulting decrease in fish yields exacerbated poverty and increased conflict between competing groups, especially as fish stocks in other marine areas collapsed. Villagers sought other means of survival, such as clearing forests for mangrove wood and rice fields, thus creating even more pressure on natural resources.

In parallel, the Sub-decree on Community Forestry (2003) and Sub-decree on Community Fisheries (2005), as well as the Forestry Law (2003) and Fisheries Law (2006) were passed. The drafting of these laws was a positive step towards the establishment of a legal framework for community-based natural resource management in Cambodia. Regulatory changes engaged debate and dialogue between communities, government officials and civil society. When rules are clearly understood and enforced they will help communities and officials to meet the requirements.

P1The integrated strategy carried out by AFSC in the area reflects the interconnectedness between the health of the natural environment and the wellbeing of the communities. Effective and sustainable community management of natural resources in partnership with official authorities is essential. Such collective management is necessary to protect the environment itself, to prevent conflict between groups, and to preserve people’s livelihoods, both now and for future generations.